Mul­ti­func­ti­o­neel en naschools gebruik

Een moda­le basis­school heeft recht op een gesub­si­di­eer­de opper­vlak­te van 320 tot 485 m². Het staat de gemeen­te vrij om – wel­is­waar zon­der sub­si­dies – gro­ter te bou­wen om zo tot een gebouw te komen waar­van de eet­zaal, sport­hal, speel­plaats,… ook voor ande­re doe­len gebruikt wordt. Dat vraagt natuur­lijk een extra inves­te­ring door de gemeen­te. Maar een sport­hal waar­van een deel gesub­si­di­eerd wordt, blijft goed­ko­per dan één die hele­maal niet gesub­si­di­eerd wordt. Boven­dien geniet ook het niet-gesub­si­di­eer­de deel van het gun­sti­ge BTW-tarief van 6%. Voor het AGI­ON-dos­sier moet er wel een dui­de­lij­ke opsplit­sing gemaakt wor­den zodat dui­de­lijk is welk deel wel en welk deel niet gesub­si­di­eerd worden.

Sub­si­dies combineren

Een school­be­stuur mag zijn sub­si­dies com­bi­ne­ren met die van ande­re sub­si­di­ë­ren­de instan­ties (Wel­zijn, Onroe­rend Erf­goed, …). Sub­si­dies mogen the­o­re­tisch gecu­mu­leerd wor­den tot de vol­le 100% van de kost­prijs, maar De erva­ring leert dat deze com­bi­na­tie in de prak­tijk niet altijd even evi­dent is omdat de sub­si­die­voor­waar­den soms heel erg kun­nen ver­schil­len of tegen­strij­dig zijn.
Naast het com­bi­ne­ren van sub­si­dies zijn er ook de pro­jec­top­roe­pen die het open­stel­len van sport­in­fra­struc­tuur en speel­plaat­sen aanmoedigen.

Enke­le valkuilen

Mul­ti­func­ti­o­neel gebruik van school­ge­bou­wen heeft vele voor­de­len, maar er zijn ook enke­le valkui­len. Zo zijn er nog­al eens mis­ver­stan­den over het toe­wij­zen van de kos­ten. De ver­lich­ting en de ver­war­ming die ​’s avonds en in het week­end brandt, bij­ko­men­de poets­beur­ten, speel­toe­stel­len en ander mate­ri­aal dat snel­ler ver­slijt of stuk gemaakt wordt, … zijn alle­maal extra kos­ten die soms heel moei­lijk uit te split­sen zijn. Vaak wor­den deze kos­ten in de gemeen­te­lij­ke finan­ci­ë­le docu­men­ten onte­recht opge­no­men in de uit­ga­ven van de school, waar­door het inrich­ten van onder­wijs een duur­de­re aan­ge­le­gen­heid lijkt dan het is. Het kan natuur­lijk niet de bedoe­ling zijn dat het naschools gebruik van de school­in­fra­struc­tuur leidt tot bespa­rin­gen in de wer­king van de school.

Een goed dub­bel gebruik van het­zelf­de gebouw vergt dui­de­lij­ke afspra­ken. Wan­neer een klas­lo­kaal gebruikt wordt door een basis­school en ​’s avonds, op woens­dag­na­mid­dag of in het week­end door de muziek­af­de­ling van het deel­tijds kunst­on­der­wijs, moet er dui­de­lijk­heid zijn over heel wat klei­ne prak­ti­sche zaken. Hoe moet de klas bij­voor­beeld opge­steld staan zodat ieder­een vlot met zijn les­sen kan begin­nen? Mag de leraar van de basis­school ook met de pia­no aan de slag? Dui­de­lij­ke afspra­ken en open com­mu­ni­ca­tie­lij­nen ver­mij­den misverstanden.

Ver­mijd pro­ble­men, plan goed

Veel pro­ble­men kun­nen ver­me­den wor­den door van­af de start van het pro­ject reke­ning te hou­den met het naschools gebruik. Apar­te ingan­gen en afzon­der­lijk afsluit­ba­re vleu­gels voor­ko­men dat na de uren om het even wie in de school kan rond­dwa­len. Zeker bij scho­len die via een DBFM-for­mu­le wor­den gere­a­li­seerd, is heel wat voor­af­gaan­de­lijk denk­werk over de lan­ge ter­mijn nood­za­ke­lijk. De zoge­naam­de ​‘bezet­tings­ma­trix’ bevat alle infor­ma­tie over het schools en naschools gebruik. De pri­va­te part­ner gebruikt die matrix om zijn prijs voor het onder­houd te bepa­len. Bij­stu­rin­gen kun­nen, maar gaan soms gepaard met een pit­tig prijskaartje.